
Moving bits securely. Go SSH File Transfer Protocol (SFTP) or Secure Copy (SCP) !
Photo from a street sign on the side of Bangkok Metropolitan Office plaza (Giant Swing).
Moving bits securely. Go SSH File Transfer Protocol (SFTP) or Secure Copy (SCP) !
Photo from a street sign on the side of Bangkok Metropolitan Office plaza (Giant Swing).
ถ่ายตัวเราเอง
ผมออกไปถ่ายรูปคนเสื้อแดงสามวันมานี้
ไม่ได้ตั้งใจออกไปถ่ายอะไรเป็นพิเศษ
แต่พอเอารูปมาดู ๆ ก็คิดว่ามันคงมีประเด็นไม่กี่อย่าง
ผมถ่ายภาพคนกิน คนนอน คนเฮฮา ร้องเพลง เต้นรำ
สิ่งศักดิ์สิทธิ์จนถึงที่ขับถ่าย กิจกรรมต่าง ๆ ที่มนุษย์ทำ
ความหมายไม่มีอะไรไปกว่า นี่ พวกเขาก็เป็นมนุษย์
ผมถ่ายภาพป้ายข้อความต่าง ๆ
นี่คือสิ่งที่เขาต้องการสื่อสาร ความอัดอั้นตันใจ
เราจะเห็นด้วยหรือไม่ ก็เป็นสิทธิ แต่เราเคยได้ยินมาก่อนบ้างไหม
ในทีวีวิทยุที่รัฐครอบนำ ข่าวสารในช่วงนี้มีแต่เรื่องจราจร เรื่องควบคุมชุมนุม
แล้วเรื่องที่คนเหล่านี้ อาจไม่ใช่แกนนำ แต่เป็นกลุ่มเล็ก ๆ ต้องการพูด หายไปไหน
ผมถ่ายป้ายพวกนี้ เผื่อจะมีคนได้เห็นมากขึ้น
แค่การไปเดินในกลุ่มผู้ชุมนุมแบบผ่าน ๆ
ได้คุยกับผู้ชุมนุมไม่กี่คน
คงไม่อาจทำให้ผมเข้าใจอะไรพวกเขาขึ้นมาได้เสียเท่าไหร่
ความเป็นอยู่ ความเดือดร้อน ความต้องการ
ผมไม่สามารถเคลมได้ว่าผมรู้อะไรเพิ่มขึ้นในสิ่งเหล่านั้น
ผมรู้ก็แค่ว่า พวกเราทั้งหมดเหมือนกัน
คนเหมือนกัน
ตีพิมพ์ครั้งแรกใน Facebook: ถ่ายตัวเราเอง
มุมมองจากชาวต่างชาติผู้อยู่ใกล้ชิดกับ 'เสื้อแดง'
technorati tags: red shirts, photo, people
จะถ่ายกับพี่เคนก็ใช่ที่ ไม่รู้จะเอาไง เราก็ยืนเก้ ๆ กัง ๆ
ในขณะนั้น คริส หอวัง ก็แอบมองเราอยู่ … เฮ้อ~
รถไฟฟ้ามาหานะเธอ สนุกดี ฉากเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น และ GTH มีความสามารถในการ craft เอาสปอนเซอร์ทั้งหลายเข้าไปอยู่ในบทภาพยนตร์จริง ๆ — นี่อาจจะเป็นแนวทางใหม่ของการทำภาพยนตร์ ก๊อปปี้ได้ไม่ว่า เพราะเอ็งก็ก๊อปโฆษณาไปด้วย สปอนเซอร์ดีใจ
อ้อ ระบบรถไฟฟ้า BTS ยังไม่มีสิ่งอำนวยสะดวกที่เพียงพอสำหรับผู้พิการ
จาก ห้องต่อพงษ์ เว็บไซต์มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย:
รถไฟฟ้า BTS เริ่มต้นการก่อสร้างในปี พ.ศ. 2535 ในขณะนั้นกลุ่มคนพิการทราบว่าทั้ง 24 สถานีไม่มีลิฟต์หรือหนทางที่จะทำให้คนพิการเข้าใช้ได้เลย กลุ่มคนพิการได้เรียกร้องแต่ถูกเพิกเฉย ได้ชุมนุมประท้วงในปี พ.ศ. 2535 ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครในสมัยนั้นได้รับปากที่จะดำเนินการติดตั้งลิฟต์ ให้แล้วก็เพิกเฉยอีกจนต้องมีการชุมนุมใหญ่ทั้งในปี พ.ศ. 2538 และ ปี พ.ศ. 2542 จนรัฐบาลยอมติดตั้งลิฟต์ 5 สถานี จาก 24 สถานี โดยระบุว่าจะดำเนินการเพิ่มเติมภายหลัง นับเป็นเวลาสิบกว่าปีที่กลุ่มคนพิการได้ประสานกับกรุงเทพมหานครและบริษัทฯ มาโดยตลอด ทั้งสองหน่วยรับปากแต่ไม่มีการดำเนินงานที่เป็นรูปธรรมอย่างชัดเจน ทำให้ต้องพึ่งบารมีศาลปกครองโดยการยื่นฟ้องดังกล่าว เพื่อนำไปสู่การใช้ชีวิตในสังคมที่คนพิการสามารถพึ่งพาตนเองได้ทั้งด้านเศรษฐกิจและอิสระภาพในการเดินทาง
วันที่ 22 กันยายน 2552 ศาลปกครองยกฟ้อง — ผู้ว่าฯไม่ผิด และ บีทีเอสไม่ต้องสร้างลิฟต์
ติดตามข่าวสารกลุ่มคนพิการ ในประเด็น universal access / freedom of movement ได้ที่:
www.NoAccessNoFreedom.com
technorati tags: BTS, film, hack, Bangkok Traffic Story, Bangkok Traffic (Love) Story
ได้อีเมลจากเว็บไซต์ที่ไม่เคยรู้จัก Schmap
แจ้งว่า ได้เอารูปของเราใน Flickr ที่เป็นครีเอทีฟคอมมอนส์ ไปใช้ในแผนที่นำเที่ยวอันนี้
กดไปเล่น เออ มันก็โอเคนะ รู้สึกยังใช้ยากอยู่ แต่ข้อมูลมันก็โอเคเลย ไม่ได้ละเอียด แต่ก็บอกที่สำคัญ ๆ พร้อมกับตำแหน่งในแผนที่ (ที่เว็บไซต์ใช้ของ Yahoo! ถ้าเป็น widget ใช้ของ Google แปลกดี)
ที่ดีคือ มันดาวน์โหลดมาใช้ในเครื่องได้นะ แบบไม่ต้องออนไลน์ แต่ที่แย่คือ มีเฉพาะ Mac OS X กับ Windows เท่านั้นนะ GNU/Linux อดหมดสิทธิ์
iPhone ก็หมนุ ๆ เล่นได้
ลองเล่นดู Amsterdam, Berlin, Edinburgh, Prague
โอ๊ย อยากเที่ยวววว
เห็นรูปใน twitter ของ pit โอ้ เราก็มี เล่นด้วย :P
blue is the man
yellow is the weapon
red is the background
ถ่ายที่ CentralWorld Plaza ทั้งสองพื้นหลังเลย ลองเดิน ๆ หากันดู :P
ภาพชุด “Horror in Pink” (ปีศาจสีชมพู) ในซีรี่ส์ “Pink Man” โดย มานิต ศรีวานิชภูมิ (ขวัญใจ anpanpon) 1 ใน 100 ช่างภาพร่วมสมัยที่ “น่าตื่นเต้น” ที่สุดในโลก จากการคัดเลือกของ 10 ภัณฑารักษ์ชั้นนำ (หนังสือ Blink. โดยสำนักพิมพ์ Phaidon)
เข้ากับกระแสเสื้อชมพูตอนนี้ดี
Q: What did they die for?
A: So we can go shopping.
เมื่อปี 48 มานิตเคยจัดนิทรรศการ “นีโอ-ชาตินิยม”
วสันต์ สิทธิเขตต์ หนึ่งในศิลปินผู้ร่วมแสดง (ต่อมาได้รับรางวัลศิลปาธร ประจำปี พ.ศ. 2550) ได้กล่าวไว้ว่า:
“เพราะฉะนั้นการที่เรามาตั้งสติคิดว่า ฉันไม่ขอเป็นชาตินิยมกับคุณ ถ้าชาตินิยมนั้นหมายถึงการที่จะต้องคับแคบ อคติ หรือชิงชังกับคนที่มีความเห็นแตกต่างจากตัวเอง.... แล้วเราจะอยู่ในความต่างกันได้อย่างไร สิ่งนี้แหละคือสิ่งที่พูดถึงความมีวัฒนธรรม ความมีอารยธรรม เพื่อที่มนุษย์จะพัฒนาสติปัญญามากขึ้น เพื่อที่จะให้ทุกคนมีความรู้ ไม่ใช่ให้อยู่ในความโง่เขลา แล้วจูงเขาไปสู่ผลประโยชน์ของตัวเอง โดยผู้ปกครอง”
[ ลิงก์ Manit Sriwanichpoom | ผ่าน New Mandala ]
(ในเว็บ New Mandala, mk แนะนำให้อ่าน Royalist propaganda and policy nonsense)
technorati tags: photographic art, Manit Sriwanichpoom, pink
ห้างหุ้นส่วนจำกัด ขายยาเบอร์ลิน
ใกล้ ๆ บ้าน
ขากลับจากไปซื้อของกับเพื่อนที่พาหุรัด-สำเพ็ง
2006.10.31
“แดงไม่รับ” — RED is the colour.
เสื้อยืด โปสเตอร์ สติกเกอร์ รณรงค์ โหวตไม่รับ ร่างรธน. 50
![]() |
Red for No |
(จากสยามสแควร์ เสาร์ 4 ส.ค. 2550)
technorati tags: red, vote, no, constitution, Thailand
(kijjaz ถ่ายมาให้ดู)
ภาพงาน Project Zero
เทศกาลศิลปวัฒนธรรม ที่ลานหน้าเซ็นทรัลเวิลด์ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา (10 มิ.ย. 2550)
มีนิทรรศการศิลปะ/การออกแบบ และเวทีแสดงงาน/เสียง/คอนเสิร์ต
จัดโดย สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้ (OKMD) | ข่าวที่ Bangkok OK
งานมีตั้งแต่เสาร์ที่ผ่านมา (9 มิ.ย.) ไปจนถึงพฤหัสนี้ (14 มิ.ย.) - รีบ ๆ ไปดู
ชอบกองทัพรองเท้าแตะ
“ความเข้าใจศิลปะของคนเรา เริ่มต้นจากศูนย์”
technorati tags: Bangkok, art, design, exhibition
มึนงงกับหลากหลายบริการแสนดี-ฟรี สุดท้ายคือ อัพมั่ว
รูปเชียงใหม่รอบล่าสุด ที่ multiply flickr และ picasa
technorati tags: Chiang Mai, photos
แม้จะต้องแบ่งมือไปหยิบขนม ต้องแบ่งตาไว้สอดส่องร้านไอติม
แต่ anpanpon ยังบริหารเวลาของอวัยวะไว้มาถ่ายรูปได้บ้าง น่าตกใจจริง ๆ
ภาพและเรื่อง(บนหัวภาพ) ว่าด้วย เมืองกรุง ท้องถนน และคนกรุงเทพ
รูป เดินเล่นทองหล่อตอนดึก มาแล้ว
การเดินทางในคืนนั้น เริ่มจาก ... งานแต่งงาน เอ๊ะ
ไปงานแต่งงานลูกคนแถวบ้านเป็นเพื่อนแม่น่ะ ที่โรงแรมแถวโบ๊เบ๊ กลับมาบ้านประมาณสามทุ่มน่าจะได้ อารมณ์ช่วงนั้นมันคง อืม อยากออกไปข้างนอกหน่อย ทำธุระกับที่บ้านมาทั้งวันแล้ว แนว ๆ นั้นมั้ง พักนี้เป็นบ่อย .. สงสัยจะอยู่คนเดียวมานานเกินไป
อยากอยู่กับตัวเองบ้าง อยากออกไป 'หา' อะไรบ้าง
ก็เลย ขอออกไปเดินหน่อยเถิด
ตั้งใจตอนแรกว่าจะออกตอนสี่ทุ่ม มัวแต่ดูบล็อก ล่วงเลยไปถึงห้าทุ่มกว่าโน่น กว่าจะได้ออก
พี่สาวก็งง ๆ เออ จะออกไปไหนเนี่ย ดึกป่านนี้ พอบอกว่าไปเดินเล่น เค้าก็ว่า เมืองไทนมันไม่ได้ปลอดภัยขนาดนั้นนะเว้ย เราก็ อืม ก็ใช่แหละ แต่มันก็เลือกเดินได้น่ะ น่าจะโอเค
พูดถึงความปลอดภัย กับการเดินตอนกลางคืนในกรุงเทพ ผมเคยเดินจากแถวหน้าโปเซดอน รัชดา ประมาณเที่ยงคืนได้มั้ง ไปถึงแถวหลักสี่ตอนน่าจะตีสี่ได้ ก่อนจะขึ้นรถเมล์กลับหอที่มธ.รังสิต อารมณ์ตอนนั้นมันคือ เออ มาลองดูหน่อยซิ ว่าจะเดินได้ถึงแค่ไหน เส้นทางที่เดินคือถนนรัชดา จากหน้าโปเซดอน ก็เดินมาเรื่อย ๆ ถึงศาลฎีกา ก่อนจะหาทางลอดใต้ทางยกระดับ (ที่มันตัดกับวิภาวดีน่ะ) ไปออกอีกทางได้ก็เหนื่อยเหมือนกัน มันไม่มีสะพานลอย เราก็เดินเลาะ ๆ ลอด ๆ เอา ไปตาม ทางยกระดับ ไปออกตรงที่มันเป็นที่จอดรถขยะเยอะ ๆ อีกฝั่งน่ะ
ถามว่าปลอดภัยมั๊ย มันก็ไม่ค่อยหรอก แต่อารมณ์ตอนนั้นมันอยากเอาชนะน่ะ บ้า แต่ถามว่ากลัวอะไรเหรอ คนก็ไม่ใช่ รถก็ไม่ใช่ (แทบจะไม่มีรถเลยตอนนั้น) แต่กลัวผี กะกลัวหมา โดยเฉพาะหมานี่น่ากลัวมาก มันอยู่กันเป็นฝูงใหญ่ใต้ทางยกระดับนั่น ไม่น้อยกว่าห้าสิบตัวล่ะ กลัวว่าถ้าเกิดมีตัวไหนมันเริ่มกัด ก็คงไม่รอดแน่ ดีว่าเคยมีประสบการณ์ถูกหมากัดมาก่อน เพราะดันวิ่งหนี เลยพอจะรู้ว่าควรจะวางตัวยังไง แต่ทุกวันนี้นึกถึง ก็ยังกลัวอยู่ มันเยอะจริง ๆ
แต่นี่มันก็คงเฉพาะเขตเมืองที่พอจะรู้จักล่ะนะ ถ้าเป็นนอก ๆ ไปอีก ผมก็คงไม่เอาหรอก เป็นอะไรไปก็ไม่มีใครรู้แน่
นึก ๆ แล้วก็ เออ อันตรายนี่หว่า
บ้าบอจริง ๆ มีลูกแบบนี้ก็คงกลุ้มใจเป็นธรรมดา
กลับมาที่คืนนั้น ทองหล่อ ต่อ
ก็ออกจากบ้านมา มันจะเที่ยงคืนแล้ว เราเลยขอแวะไปซื้อเบียร์ที่เซเว่นแถวบ้านก่อน กระป๋องนึงน่า ตุนไว้ก่อน ในใจคิด ขอเดินกินชิล ๆ หน่อย จะไปซื้อเอาดาบหน้าก็ไม่ได้ เดี๋ยวนี้หลังเที่ยงคืนเค้าห้ามขายแล้ว ซื้อได้อีกที โน่น สิบเอ็ดโมง :P (แต่สุดท้าย เบียร์หนึ่งกระป๋องที่ซื้อไป ก็ไม่ได้กิน เอากลับมาแช่ต่อที่บ้าน .. พาเบียร์ไปเดินเล่น :P)
ได้เบียร์ปุ๊บ เราก็เดินมาอีกฝั่ง ดูนั่นดูนี่แถวบ้าน เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน มีตึกแถวสร้างใหม่ มีตึกสำนักงานสร้างใหม่ เซเว่นอีกสาขาก็กำลังทำร้านใหม่ ขยายไปอีกห้อง (รูปแรก) ดูจนพอใจแล้ว ก็เรียกแท็กซี่ จะไปละ
บอกคนขับแท็กซี่ไปตอนแรกว่า นานา กะจะเดินจากแถวนั้น แล้วค่อยเลยไปถึงทองหล่อ
แต่นั่งไปซักพัก รถวิ่งไปจะถึงเส้นเพชรบุรีตัดใหม่แล้ว ก็เปลี่ยนใจ ขอเปลี่ยนเป็นทองหล่อก่อนละกัน ให้พี่เค้าไปส่งตรงตีนสะพานด้านถนนเพชรบุรี ที่จะข้ามไปทองหล่อ
แล้วก็เริ่มเดิน
ผมเลือกที่จะข้ามสะพานด้วยการเดินบนพื้นถนน ส่วนเดียวกับที่รถวิ่ง ไม่เดินไปด้านข้างสะพาน คิดว่ามันคงมี บันไดแหละ แต่มันมืดไปหน่อย เดินด้านนี้ดีกว่า สบายใจ รถมันไม่เยอะ นาน ๆ มาที เดินได้
ข้ามมาอีกฝั่ง ก็เห็นคนเดินอยู่สองกลุ่ม เพิ่งลงจากรถ คงจะมาเที่ยวผับแถวนั้น เออ ผมเพิ่งรู้แฮะ ว่าไอ้ตึกตรงนี้มันคือตึกลิเบอร์ตี้ เคยมานะ เมื่อก่อนมีร้านเพื่อนของเพื่อนตั้งอยู่ แต่ไม่รู้ว่ามันชื่ออะไรไง อ้อ แจ่มบาร์มันก็อยู่ตรงนี้แฮะ ... พูดไปก็เขิน ๆ แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้จักผับใหม่ ๆ เลย ไม่รู้ไปอยู่ไหนมา :P
เดินมาได้หน่อย มันก็เป็น H1 ที่หมายมั่นปั้นมือไว้สักพักละ ว่าจะขอมาเยือนหน่อย ปรากฎว่ามันปิดแล้ว :P แหงล่ะ ก็มันเที่ยงคืนกว่าแล้วนี่ แต่ก็โอเค เห็นร้านหนังสือที่อยากเข้าไปดูละ ใหญ่เหมือนกันนะ ไว้วันหลังมาใหม่
เดินไปเรื่อย ๆ ถ่ายรูปโน่นนี่เป็นระยะ ทองหล่อตอนไม่มีคนเที่ยวนี่ มันเงียบจริง ๆ นะ ไม่น่าเชื่อเลย เปลี่ยวกว่าแถวบ้านผมตอนดึก ๆ อีกเอ้า อย่างน้อยในซอยแถวบ้านผม ไฟมันก็สว่างกว่าแถวนี้ล่ะ :P
ถนนเส้นต่าง ๆ บางทีก็คงเหมือนคน มีช่วงเวลาของมัน ตื่น นอนหลับ
บางเส้นก็ตื่นตอนกลางคืน นอนตอนกลางวัน บางเส้นก็กลับกัน
และบางคืนบางคน ก็นอนไม่หลับ ออกมาเดินให้ถนนเป็นเพื่อน
ประชากรส่วนใหญ่ที่พบเจอในช่วงเวลานั้น คือเจ้าหน้าที่ รปภ. ... พี่ยามทั้งหลายนั่นเอง หรือไม่ก็จะเป็นพนักงานร้านอาหารต่าง ๆ ที่เพิ่งเลิกงาน ออกมาจับกลุ่มคุยกัน หรือหาอะไรกินตามรถเข็นข้างทาง ซึ่งก็มีเหลือเปิดอยู่ไม่มากนัก
บนถนนทองหล่อวันนี้ มีพื้นที่ประมาณ "เวิ้ง" เปิดกันให้พรึ่บ คือเป็นลักษณะเป็นตึกสองสามชั้น เว้าเข้าไปเป็นที่จอดรถ แล้วก็มีร้านรวงหลาย ๆ ประเภทเปิดอยู่ข้างใน ก่อนหน้าที่ผมจะไปเรียน เห็นมีอยู่แค่อันเดียว ที่มันมี สตาร์บั๊กส์ด้านหน้า กะ ท็อปส์ซุปเปอร์มาร์เก็ตด้านใน น่ะ แต่ตอนนี้ น่าจะมีซักสามสี่อันได้มั้ง ช่วงหัวค่ำก่อนเที่ยงคืน คงจะคึกคักทีเดียว เอาไว้จะมาใหม่ :)
ใกล้จะถึงปากซอยทองหล่อด้านสุขุมวิท ช่วงนี้ก็จะเป็นดงเล็ก ๆ ของร้านอาหารญี่ปุ่น แม้จะเยอะสู้แถวเอ็มโพเรียม และละแวกนั้นไม่ได้ แต่ก็มีพอสมควรทีเดียว เคยมากินหมูกะทะเกาหลีร้านแถวนี้ อร่อยดี
กับเพื่อน ๆ ที่ถูกใจ กินไปคุยไป บรรยากาศสนุก ถ้าของที่กินจัดเป็นอาหารคนหน่อย อะไรก็คงอร่อยไปหมด
ออกมาถึงหน้าปากซอยแล้ว ถ้าเลี้ยวซ้ายก็จะเป็น 55 โภชนา ร้านประจำของใครหลายคน ผมเลี้ยวขวา ขึ้นสะพานบีทีเอส
มองลงไปในซอยตรงข้าม รถเข็นขายอาหารเก็บไปเกือบหมดแล้ว เหลืออยู่ไม่กี่เจ้า เหล้าจะอร่อยยังไง (อืมม .. จริง ๆ มันไม่อร่อยนะ) สุดท้ายถ้าหิวก็ต้องกินข้าว ร้านอาหารรอบดึกใกล้ที่เที่ยวจึงขายดีเสมอ ... ไม่ใช่สักแต่ว่ามากินให้อิ่ม ๆ ไป หลายเจ้านั้นก็อร่อยทีเดียว ... แต่ไม่รู้เป็นเพราะว่าเมารึเปล่าน่ะสิ :P
เดินไปเรื่อยทางทิศเข้าเมือง ตามเส้นทางบีทีเอส มืดกว่าที่คิดนะ ถนนแถวนี้ หรือเพราะว่ารางรถไฟมันบังแสงจันทร์เสียหมด ? ไฟถนนก็ดูจะไม่ช่วยอะไรเท่าไหร่ ตึกแถวนี้ไม่เปิดไฟหน้าร้านแฮะ นาน ๆ จะมีบางร้านที่เปิด
ต่างจากในซอยทองหล่อ ที่ผู้คนที่ผมพบเห็นส่วนใหญ่เป็นพนักงานร้าน กำลังจะกลับบ้าน ผู้คนแถวนี้ที่เจอ ส่วนใหญ่น่าจะไม่มีบ้านให้กลับ หลายคนนอนอยู่ใต้สะพานลอย ที่ป้ายรถเมล์ หรือหน้าร้านค้าที่ปิดอยู่ เป็นอย่างนี้ไปตลอดแนว จนถึงแถวนานา
นอกจากจะมีหลับมีตื่นแล้ว ถนนแต่ละเส้น ก็ยังมีชีวิตที่ไม่เหมือนกันในแต่ละช่วงของวันด้วย
เจอฝรั่งออสซี่คนนึงระหว่างทาง เราเจอกันตรงใต้สถานีบีทีเอสอโศก เขากำลังมองดูคนไม่มีบ้านคนนึงนอนอยู่หน้าลิฟต์บีทีเอส ผมมองดูเขา เขาหันมา ผมยิ้มให้สั้น ๆ หันมองไปที่คนที่นอนอยู่ แล้วหันกลับมายิ้มให้เขาอีกที บทสนทนาจึงเริ่มต้น เขาเริ่มถามก่อน "คิดยังไงกับภาพนี้ ?" ผมไม่รู้จะตอบอะไร นิ่งไปซักพัก คิด ก่อนจะตอบไปว่า "ไม่รู้" อยู่สองสามครั้ง เหมือนจะย้ำว่าไม่รู้จริง ๆ แต่ก็นั่นล่ะ ผมไม่รู้จริง ๆ
เราเดินออกมาไปทางนานา "ด้วยกัน" ที่พักเค้าอยู่แถวนั้น ผมเองก็จะเดินไปทางนั้นอยู่แล้ว จะเรียกว่าเดินไปด้วยกันดีไหม่ .. "เดินร่วมทางกัน" ก็แล้วกัน
ผมบอกเขาว่า ผมคิดว่าคนเหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากนอกกรุงเทพ เข้ามาหางาน มาหาชีวิตที่ดีกว่าในกรุงเทพ แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะประสบความสำเร็จ
ถนนสุขุมวิทตอนเที่ยงวัน ที่เป็นที่รวมของคนประสบความสำเร็จ มีห้างหรู มีสำนักงานมากมาย พอหลังเที่ยงคืน เลยกลายเป็นที่รวมของคนอีกด้าน
ข้อสรุปในความคิด ที่ผมพยายามบอกเขาไป มันดูเหมารวมไปหน่อย แต่บางส่วนก็น่าจะเป็นความจริงบ้าง
ตอนที่เขาถามว่า ผมมาจากไหน แล้วได้รู้ว่า "มาจากกรุงเทพ" เขาทำท่าแปลกใจ ถามผมว่าแล้วมาทำอะไรแถวนี้ เวลานี้
ผมบอก รู้สึกอยากเดิน นอนไม่หลับด้วย หลาย ๆ อย่าง
ฝรั่งออสซี่คนนี้ดูท่าเขาจะชอบเดินดูอะไรตามถนนเหมือนกัน เขาว่ามันเห็นอะไรเยอะดี กลางวันก็อย่าง กลางคืนก็อย่าง ถนนเดียวกันนี่แหละ นี่พอไปถึงที่พักแล้วเขาจะไปหยิบกล้อง แล้วจะกลับไปถ่ายรูปคนไร้บ้านตรงบีทีเอสนั้น
...
จะอยู่ใกล้บ้านหรือไกลบ้าน เราต่างก็กำลังเดินทาง
จบตรงนี้ดีกว่า :)
tags: Thonglor | Sukhumvit | Bangkok | Thailand | night | walk | photos
เชิญชม/ดาวน์โหลดครับ (สำหรับดาวน์โหลด มีบริการ Torrent ด้วย)
บริการชมภาพพระราชพิธีเฉลิมฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
ภาพทุกภาพเป็น “สามัญสร้างสรรค์” (Creative Commons)
Photos from The Sixtieth Anniversary Celebrations of His Majesty's Accession to the Throne,
Bangkok, June 8-13, 2006
All in Creative Commons. Hosted by ATPER.
ภาพถ่ายทั้งหมดในเว็บนี้ เป็นผลงานของทีมช่างภาพไทยที่ร่วมแรงร่วมใจกันจัดทำขึ้นแก่สำนักพระราชวัง เพื่อเผยแพร่แก่สาธารณชนโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ภาพต่าง ๆ เหล่านี้ สำนักพระราชวังอนุญาตให้ประชาชนนำไปใช้งานทั่วไปได้ตามหลักเกณฑ์ของ Creative Commons ห้ามการนำไปจำหน่ายหรือใช้งานในเชิงพาณิชย์หรือหาผลประโยชน์อื่นใด และห้ามนำภาพเหล่านี้ไปดัดแปลงหรือตัดต่อใด ๆ ทั้งสิ้น
= Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 2.5
via trin
tags: king Bhumipol photos Creative Commons celebrations anniversary 60 Thai Thailand
กูเกิ้ลมีของใหม่มาให้เล่นอีกแล้ว Picasa Web Albums
ก็เป็นอัลบั้มภาพออนไลน์น่ะแหละ ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ
ความสามารถต่าง ๆ ก็ยังเป็นรอง Flickr อยู่เยอะ โดยเฉพาะเรื่อง social network นั่นคือ ไม่มีเลย - -"
tagging ก็ไม่มี หรือการใส่โน๊ตในรูปก็ไม่มี .... ไม่มีอะไรซักอย่างเลยนะเนี่ย
แต่อย่างไรซะ ที่มันดีกว่าก็คือ เนื้อที่ฟรีที่ให้เยอะ คือ 250 MB เมื่อเทียบกับ ~200 รูป ของ Flickr
นั่นคือ ถ้าเราอัพรูปขนาด (MB) เล็ก ๆ ก็จะแสดงรูปในอัลบั้มได้เยอะขึ้น ซึ่งผมชอบ :P
(จริง ๆ ไอ้ 200 รูปของ Flickr นี่ มันคือข้อจำกัดในการแสดง ไม่ใช่ข้อจำกัดในการอัพ คือจะส่งเข้าไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่จะแสดงได้เฉพาะ 200 รูปล่าสุด ที่เก่ากว่านั้นจะถูกซ่อนไว้ -- ถ้าเราเอารูปใหม่ออกไป รูปเก่า ๆ ก็จะกลับมาแสดงเหมือนเดิม)
อ้อ แต่ถ้าอยากได้เนื้อที่เพิ่ม ก็เหมือน Flickr ครับ จ่ายตังค์ค่าสมาชิกรายปีซะ 25 USD/ปี ก็จะได้เนื้อที่เพิ่มอีก 6 GB ... โหลดมันเข้าไปเถอะ
ที่รู้สึกว่าต่างชัดเจนอีกอย่างก็คือ มันใช้ง่ายมาก ก็คงเป็นเพราะมันไม่ค่อยมีความสามารถอะไรหวือหวาด้วยล่ะ
อย่างถ้าสำหรับคนเข้ามาดู โผล่มาหน้าแรก ก็มีให้เลือกว่าจะดูอัลบั้มไหน พอกดเข้าไป ก็เลื่อนซ้ายเลื่อนขวา แค่นั้นแหละ ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ อ้อ มีให้ใส่ความเห็นได้ด้วย
สำหรับคนอัพ เจ้าของอัลบั้ม ถ้าใช้โปรแกรม Picasa Web (ไม่ใช่ Picasa นะ อันนี้ตัวใหม่ เป็นเบต้าอยู่) มันจะมีปุ่ม "Web Albums" นั่นแหละ อยากอัพรูปไหน ก็กดปุ่มนั้น อัพเป็นชุดก็ได้ ง่ายอีกแล้ว :P
อ้อ ไอ้เจ้า Picasa Web นี่ ตอนนี้มีแค่บน Windows นะครับ แต่คนใช้โอเอสอื่น ก็ยังอัพผ่านทางเว็บได้ อาจจะไม่สะดวกหน่อย ถ้าอัพเยอะ ๆ
เคยเอามาลองหลายรอบแล้ว Picasa แต่ก็เฉย ๆ ไม่ได้ชอบเท่าไหร่ แต่พอมี Web Albums เพิ่มมานี่ คิดว่าก็คงใช้ไปเรื่อย ๆ ละ
ใครที่ถ่ายรูปมาแล้วอยากแบ่งเพื่อน ๆ ดูง่าย ๆ ไม่ต้องยุ่งยากล็อกอินลงทะเบียนแบบพวก Ofoto และอยากใส่รูปได้เยอะ ๆ หน่อย ไม่จำกัดจำเขี่ยแบบ Flickr (แบบที่ไม่จ่ายตังค์) แนะนำตัวนี้ครับ :)
นี่อัลบั้มผม http://picasaweb.google.com/arthit
tags: Picasa Web
ถ่ายที่ท่าพระจันทร์ งานรับปริญญาเมื่อสองปีที่แล้ว (ปีที่ออยรับน่ะ)
ด้วย Lomo Supersampler (ถูกขโมยไปแล้ว พร้อมทรัพย์สินมีค่าหลายรายการ)
สรุปว่า flickr ไม่เวิร์กกับภาษาไทย (UTF-8) นะครับ