ย้ายบล็อกไปที่ bact.cc แล้วนะครับ

พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
หยุด ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
พื้นที่เก็บข้อมูลออนไลน์ ฟรี 2GB จาก Dropbox (sync กับ Windows, Linux, Mac, iPhone, Android ฯลฯ ได้)

2007-04-07

Bangkok Book Fair

ไปงานหนังสือเมื่อวันพฤหัส (วันถัดจากวันที่มีเรื่องราวมากมาย)

ตามเก็บหนังสือที่ตกหล่นบางเล่ม, Bangkok Documenta ยังไม่มา

นิตยสาร: สมัคร “way” (พี่ผู้หญิงที่บูท ใช้คำว่า “ต่ออายุนิตยสาร” ให้อารมณ์เหมือนปล่อยเต่าดี), พบเจอ “วิภาษา” โดยบังเอิญ ขอให้อยู่กันไปอีกนาน ๆ

แสตมป์ชุดใหม่ของไปรษณีย์ไทยสวยดี เป็นรูปตัวการ์ตูนบุรุษไปรษณีย์ ดวงละสามบาท พอดีสำหรับโปสการ์ด ไม่มากไปใช่ไหม สำหรับบอกกล่าวว่า ยังคิดถึงกันอยู่

มีหนังสือเกี่ยวกับการวิจารณ์ออกมาเยอะมาก, ส่วนหนึ่งมาจากโครงการวิจัย “การวิจารณ์ในฐานะพลังทางปัญญาของสังคมร่วมสมัย ภาค 2” สนับสนุนโดย สกว., เฉพาะที่เจ้าหน้าที่ที่บูทขีดมาให้ ก็ 14 เล่มแล้ว ยังมีมากกว่านี้อีก
ยินดีที่จะได้เห็นวัฒนธรรมการวิจารณ์เติบโต - ปากไม่ขยับ มือก็อาจจะหลับหูหลับตาทำ

เห็นหนังสือหลายเล่ม แล้วนึกถึงเพื่อน เขาอาจจะสนใจ พิพิธภัณฑ์ ศิลปะ วัฒนธรรม

เจอคุณคนชายขอบ ที่บูทสำนักพิมพ์อะไรซักแห่ง-ที่เขายกพื้นที่ให้สำนักหนังสือไต้ฝุ่น (เพื่อนผมคนหนึ่งน่าจะชอบสำนักหนังสือนี้มาก แต่ผมอาจจะคิดไปเอง) แล้วคุณคนชายขอบก็แนะนำให้รู้จักกับคนอื่น ๆ ในบูท ผมจำสองคนซ้ายไม่ได้ พี่ผู้หญิงและผู้ชาย ส่วนสองคนขวา พี่ผู้หญิงคนนั้นใช่สำนักพิมพ์ระหว่างบรรทัดรึเปล่า? (เธอมีอะไรเกี่ยวพันกับหนังสือชื่อ “ฉลาม” แน่) และพี่ผู้ชายที่เขียนบล็อก “ความโดดเดี่ยวที่งดงาม”

สรุปแล้ว โลกของผม ผู้คนมีแค่ชื่อ ผู้หญิง และ ผู้ชาย ง่ายดีจัง :P
(อันนี้เป็น ‘เพศชีวะ’ นะ ไม่ใช่ ‘เพศสภาวะ’)

เขียนถึงเพราะว่าพวกเขาดูน่ารักดี อยากจะบันทึกไว้ อาทิตย์หน้าผมก็คงลืมแล้วล่ะ จำอะไรเก่งเสียที่ไหน เว้นว่าจะเจอทุกวัน ทำทุกวัน หรือ คิดถึงทุกวัน

ตอนใกล้กลับ เจอคุณคนชายขอบอีกรอบ เดินมาพร้อมกับพี่ภิญโญ (ทำไมผมเรียกคนนึงว่า ‘คุณ’ อีกคนว่า ‘พี่’ นะ, ไม่มีมาตรฐานอะไรเลย)
ผมสวัสดีพี่ภิญโญ อาการตกใจ ผมพูดอะไรไม่ออก ตื่นเต้น ได้แต่หันไปหาคุณคนชายขอบ มือชี้ไปทางพี่ภิญโญ แล้วบอกว่า “คนนี้ชอบ” พี่เขาก็ยิ้ม ๆ (เป็นคนที่ยิ้มแล้วเย็นมาก) แล้วผมก็ลาออกมา เฮ้ย มึงจะรีบไปไหน อยากเจอมาตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ

เมื่อวานผมก็เพิ่งบอกชอบคนไปคนหนึ่ง วันนี้ก็บอกชอบอีกแล้ว อาการไม่ตรงกันทีเดียวนัก แต่ก็เก็บไม่อยู่เหมือนกัน

ผมเจอผู้คนเยอะแยะมากมายในวันนั้น หลาย ๆ คนน่าสนใจ น่ายินดีที่ได้เจอกัน ทักทาย

เว้นแต่คนที่ผมอยากเจอมากที่สุดในวันนั้น ที่ไม่ได้เจอ

เพื่อนคนที่ผมพูดถึงมาตลอดตั้งแต่บรรทัดแรก

technorati tags: ,

1 comment:

jittat said...

พยายามเข้าเน้อ ;)