ย้ายบล็อกไปที่ bact.cc แล้วนะครับ

พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
หยุด ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
พื้นที่เก็บข้อมูลออนไลน์ ฟรี 2GB จาก Dropbox (sync กับ Windows, Linux, Mac, iPhone, Android ฯลฯ ได้)

2007-04-17

music abroad abroad

BozzaNova ถามมาว่า ตอนอยู่สกอตแลนด์ ฟังเพลงใหม่ ๆ ที่ไหน

จริง ๆ เป็นคำถามที่แปลก

ตอนอยู่เมืองไทย เราเองก็ฟังพวกดนตรีจากเกาะนั้นอยู่แล้ว แต่พอไปอยู่โน่นจริง ๆ กลับไม่รู้จะไปหาอะไรฟังที่ไหน ทั้ง ๆ ที่อยู่ในถิ่นเขาแท้ ๆ ตลกไหม

ผมเองก็มีปัญหานะตอนแรก ๆ แต่พอมั่ว ๆ ได้ซักพัก ก็โอเค

Fopp (@wikipedia), Radio 1 (@wikipedia), และตามผับ น่าจะเป็นที่ ๆ ผมได้ฟังอะไร “ใหม่” (คือใหม่สำหรับตัวเราเอง แต่จริง ๆ มันอาจจะเก่าแล้วล่ะ)

Fopp เป็นร้านซีดี/หนัง/หนังสือ ที่ผมชอบแวะไปเรื่อย ๆ เพราะว่าเค้าชอบเอาของเก่า ๆ ดี ๆ มาลดราคา 5 ปอนด์มั่ง 3 ปอนด์มั่ง มันอยู่ในเส้นทางไปร้า่นอาหารไทยที่ทำงานด้วย ก็แวะก่อนเข้าร้าน
Fopp ทั้งสองสาขาในเอดินบะระ อยู่ใกล้ที่ทำงานหมดเลย คือร้านไทยที่ทำงานนี่มีสองสาขา ที่นึงบน Cockburn Street ใน Old Town อีกที่นึงตรง Rose Street, New Town .. Fopp ทั้งสองสาขาก็ตั้งอยู่บนถนนสองแห่งนี้ สบายเลย :D

จริง ๆ มันมีร้านซีดีดี ๆ อีกเยอะเลยนะในเมือง ใกล้ ๆ มหาลัยก็แยะ แต่ก็ไม่ค่อยได้แวะไปเท่าไหร่ เหมือนมันไม่ได้อยู่ในเส้นทางไง แล้ว Fopp มันก็เดินแล้วสบายใจดีด้วย (HMV หรือ Virgin ก็ใหญ่และเสียงดังเกินไป) ไม่ค่อยมีเหตุผลเท่าไหร่

ซื้อแผ่น Belle & Sebastian เป็นของตัวเองแผ่นแรก (ชุด If You're Feeling Sinister) น่าจะจากร้านใกล้ ๆ มหาลัย จำชื่อร้านไม่ได้ จำได้แค่ว่าทาสีเหลือง ๆ อยู่บน West Nicholson Street ถนนที่มีผับเยอะ ๆ อาจารย์และนักเรียนชอบแวะไปนั่งแถวนั้นหลังเลิกเรียน ร้านประจำของ “language people” คือร้าน The Blind Poet ร้านเก่า ๆ ไม่ได้แต่งอะไร หน้าตาเหมือนผับอังกฤษทั่วไป (เอ้อ ผับสก็อตทั่วไปสิ) แต่บรรยากาศผู้คนมันดีน่ะ

Radio 1 เป็นสถานีวิทยุที่น่าติดตาม วงดี ๆ เจ๋ง ๆ หลายวง แจ้งเกิดจากที่นี่ - ผมรู้จัก Radio 1 น่าจะเพราะวง The Wedding Present และ Cinerama (ซึ่งรู้จักผ่านคนใน Audiogalaxy อีกที - โปรแกรมแชร์เพลง p2p) สองวงนั้นเค้ามี Radio 1 session แล้วก็รู้จัก John Peel จาก Radio 1 session นี่แหละ ตอนที่ John Peel ตายนั้น เป็นอะไรที่คนแถวนั้นเศร้าจริง ๆ โอเคมันไม่ใช่ทุกคนหรอก แต่อย่างน้อยบรรยากาศของสื่อที่ผมรับ มันก็เป็นอย่างนั้น หนังสือพิมพ์ลงข่าว ลงประวัติของเขา รวมถึง NME และนิตยสารดนตรีอื่น ๆ ไม่ต้องนับเรดิโอวันบ้านของเขา ศิลปินหลายคน (ซึ่งหลาย ๆ คนก็ยอมรับว่าตัวเอง 'เกิด' ในวงการได้ ก็เพราะ John Peel session) ออกมา tribute ให้กับเขา - นี่คือตัวอย่างของคนที่เจ๋ง

ผมซื้อแผ่น Stereolab - BBC Radio 1 Sessions จาก Fopp สาขา Rose Street เงินจากทำงานร้านอาหารนั่นแหละ

ส่วนเงินที่เหลือเหรอ ก็เอาไปเข้าผับไง กินเบียร์ คุยกับเพื่อน รู้จักเพลงใหม่ ๆ

ทำงานหาตังค์ เอาไปซื้อหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง กินเบียร์ เที่ยวกับเพื่อน เดินทาง และไปหาตังค์ที่ใหม่

ผ่านไปหลายปี ผมก็เหมือนจะยังทำแบบเดิมอยู่

ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ เพื่อน ๆ ที่เคยทำอะไรอย่างนั้นด้วยกัน มันค่อย ๆ หายไปแล้วน่ะสิ

 

พอรึยังนะ

 


BozzaNova ยังถามว่า “ดีเจสยาม มีคนขายดีๆ รู้เรื่องจริงๆ หน่อย แล้วไม่กวนตีน ทำเก๋าจีบสาวบ้างไหม ตอนนี้”

เออ เนอะ แต่ที่โอเคก็มีนะ อย่างน้อยก็คนนึงล่ะ ผมคุยกะเค้าค่อนข้างบ่อย ก็แค่ทัก ๆ กันแหละ คนที่ผอม ๆ หัวฟู ๆ น่ะ เมื่อก่อนมีพี่คนนึงที่เจ๋ง ๆ โอย แต่นานมากแล้ว ไม่รู้หายไปไหนละ หน้าตาประมาณโป้โยคี กับอีกคนนึงใหม่หน่อย ผิวคล้ำ ๆ ออกไปอยู่อีกร้านแล้ว ใต้โรงหนังสยาม ร้านที่ไม่ใช่ร้านตรงข้ามกาโตว์น่ะ — ถ้าอ่านแล้วรู้เรื่องว่าผมหมายถึงใครมั่งก็โคตรเก่งเลยนะเนี่ย ผมมีปัญหากับการจำชื่อคน หรืออธิบายถึงผู้คนน่ะ เครือข่ายสังคมของผม ท่าจะได้แค่ออนไลน์เท่านั้น เผลอ ๆ จะได้ด้วยแค่ นามจอ เท่านั้นด้วย ดูอย่างตัวผมเองประไร บอกชื่อจริงไปทุกคนทำหน้าเหวอ เอานะ สงสัยจะต้องจีบกันออนไลน์ — แต่เธอคนนั้นก็ไม่ออนไลน์มานานเท่าไหร่แล้วล่ะเนี่ย (หัวเราะ)

technorati tags:

7 comments:

BozzaNova said...

ขอบคุณที่ลงชื่อจริงครับพี่
ถ้าเกิดมีคนจากร้าน ดีเจสยาม ผ่านมาอ่าน ผมคงถูกดักตีหัวกันบ้างล่ะงานนี้
...
ร้านดีเจสยาม สมัยผมอยู่ ม.ปลาย (ฤอาจเลยไปถึง ม.ต้น ฤเปล่า ไม่แน่ใจ)
มีพี่คนหนึ่งที่ผมกับเพื่อนชอบไปคุยดัวย
เขาฟังเพลงแนวใกล้ๆ กันกับพวกผม
(สมัยนั่นก็คลั่งไคล้ร็อคมันๆ กันน่ะ)
แล้วก็ค่อนข้างรู้เรื่องเพลงจริงๆ ไม่มีมั่ว เหมือนหลายๆ คนที่ร้านนั้น ทุกวันนี้
พวกผมเรียกเขาว่า พี่ถ่อย (เอ๊ะ ฤพี่เถื่อน)
ฮ่าๆๆๆ แต่เขาเถื่อนๆ ถ่อยๆ จริงๆ ... ร็อคเกอร์ ร็อคเกอร์
ผมลืมๆ หน้าตาเขาไปแล้ว
แต่ถ้าให้นึกย้อนไป ในความรู้สึก ความทรงจำอันเลือนลาง
ผมว่าหน้าตาเขาแนวๆ ปาเดย์ (มือเบสที่ผมชื่นชม) น่ะ
ตอนนี้เขาหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้่ (หายไปนานมากๆ แล้ว)

พี่เคยเห็นบ้างไหม?

bact' said...

อ่ะเปลี่ยนละ
--

สงสัยจะพูดถึงคนเดียวกันอยู่
นั่นดิ ชื่อไรอ่ะ

Unknown said...

แล้วป้า ร้าน โดเรมี หล่ะ
ไม่ได้ไปนานมากแล้ว
นั้นก็เก่งมากอีกคนหนึ่ง

bact' said...

ป้าโดเรมีเค้าย้ายร้านไปที่ใหม่แล้วครับ สยามเหมือนเดิม และลึกเข้าไปข้างใน
อยู่ข้าง ๆ ร้านชาบูอะไรซักอย่าง อธิบายไม่ถูก - -"
อยู่ด้านซอยแรก ๆ อ่ะครับ ที่มันเป็นเวิ้ง ๆ

จุดประกายฉบับไม่กี่วันก่อน (16 เม.ย.) มีพูดถึงโดเรมีด้วย

ร้านซีดี : ทางรอดยุคขาลง

" หมายเหตุ : รายงานชิ้นนี้มีขึ้นเพื่อให้กำลังใจร้านซีดี 'โดเรมี สยามสแควร์' หลังจากถูกคนร้ายยกเค้า - จารกรรมสินค้าจากร้านเป็นจำนวนมากเมื่อหลายเดือนก่อน โดยที่เจ้าหน้าที่บ้านเมืองยังไม่สามารถจับกุมคนร้ายมาดำเนินคดีได้ โดเรมีเป็นร้านซีดีที่ทำหน้าที่มอบความสุขด้วยเสียงเพลงแก่ผู้คนจำนวนหนึ่ง ในสังคมไทยมาเป็นเวลานานกว่า 2 ทศวรรษ "

Unknown said...


ผมก็เหมือนจะยังทำแบบเดิมอยู่ ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ เพื่อน ๆ ที่เคยทำอะไรอย่างนั้นด้วยกัน มันค่อย ๆ หายไปแล้วน่ะสิ พอรึยังนะ


ชักกลัวว่าผมจะเข้าข่ายนี้นะ ปัจจุบันอยู่เมืองๆเล็ก ชีวิตวันๆมีแต่เรื่องเรียนกับทำงาน
เวลาว่างที่มีก้อโทรไปคุยกับที่บ้านกับแฟนส่วนใหญ่
สังคมความสนุกสนานแบบเดิมหายไป มีเพื่อนอยู่แค่ที่มอไม่กี่คนกับที่ทำงาน
นับย้อนหลังเบียร์ร้อยขวด คงมีซัก3ขวดที่ผมไม่ได้กินคนเดียวหน้าจอคอมอ่ะ

อืม ตอนที่อยู่กรุงเทพฯกับที่เบอลินนี่สนุกจริงๆ

Unknown said...

ขอบคุณมากๆ bact' สำหรับข่าวร้านโดเรมี

ตอนนี้พี่ก็ได้ last.fm นี่แหละ ติดตาม หาฟังดนตรีใหม่ๆี ไม่ขยันเหมือนสมัยก่อนแล้ว เพราะฟังเพลงเก่าซะมาก แถมเปิดวิทยุคลื่นที่คล้ายๆ bbc
(ที่แคนาดานี่คือ cbc 2 กับ 3) เค้าเปิดอะไรมาก็ฟัง

แต่ยังไงซะ ยืนยันได้ว่าม่เคยเลิกฟังดนตรีเลยซักวัน

Anonymous said...

ขโมย belleฯ ไปดีกว่าเว้ย