ย้ายบล็อกไปที่ bact.cc แล้วนะครับ

พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
หยุด ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์
พื้นที่เก็บข้อมูลออนไลน์ ฟรี 2GB จาก Dropbox (sync กับ Windows, Linux, Mac, iPhone, Android ฯลฯ ได้)

2006-10-23

my view to the world

เมื่อวาน อย่างที่ว่า ไปงานสมัชชาสังคมไทยมา
มีวงหนึ่ง จัดโดย พรรคแนวร่วมภาคประชาชน
เค้าคุยกันเรื่อง “สื่อ ศิลปะ และวัฒนธรรม ในโลกใบใหม่”
ชื่อมันน่าสนดี เลยเข้าไปนั่งฟังด้วย อ.มะนาว ก็ไป เข้าไปพร้อมคนจากประชาไทอีกคนชื่อนิ้ว (นิ้วแบบนิ้วมือนิ้วเท้าน่ะ .. นั่นแหละ)

เผอิญช่วงพูดคุย ก็มีโอกาสได้พูดหน่อย (ทุกคนโดนหมด) ผมพูดถึงเรื่องว่า เออ ไอ้ "ความงาม" นี่ว่า ๆ กันเนี่ย มันไม่จำเป็นต้องเป็น "ศิลปะ" ก็ได้นะ ของที่มันมีอยู่โดยไม่ต้องสร้างสรรค์ขึ้นมาใหม่เนี่ย มันก็งามได้ แล้วผมก็พูดถึงงานชุดนึงในนิทรรศการ Berlin-Tokyo ที่เค้าถ่ายรูปตามท้องถนนมาแสดง จำนวน 80 รูป .. มีแต่รูปฟุตบาท รูปถนนยังซ่อมไม่เสร็จ รูปรถเข็นซูเปอร์มาร์เก็ตจอดอยู่บนถนน ฯลฯ ผมนั่งดูจนครบ เออ มันก็งามนะ

อย่างอันนี้ ผมก็ว่า มันสวยดีน่ะ
ถ่ายที่ถนนสาทร ป้ายรถเมล์ใกล้ ๆ สมาคมไทย-ฝรั่งเศส
คือเห็นว่ามันก็เหลือง ๆ แดง ๆ ดี ชอบ เลยถ่ายเอาไว้

บางคนอาจจะว่านี่มันอะไรวะเนี่ย สวยอะไรตรงไหน
เออ แต่ผมชอบน่ะ รู้สึกดีกะมัน เท่านี้ก็น่าจะ "งาม" พอแล้ว เลยขอถ่ายเก็บไว้หน่อย

นี่อาจจะเป็นโลกใบใหม่ของผมก็ได้ :P

tags:

3 comments:

Anonymous said...

ถ้าได้เรียนกับพี่จี๊ดแล้วล่ะก็ พี่จี๊ดจะเน้นคำว่า "สวยเขา สวยเรา" ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองอย่างไรฟ
แต่สิ่งสำคัญมันขึ้นอยู่กับว่า เรา"พอใจ"​กับงานของเรารึเปล่าล่ะ ??

jittat said...

ผมพวกใจง่ายนะ

อะไรที่เป็นระเบียบกลมกลืน ผมก็ชอบ
อะไรที่เป็นระเบียบกลมกลืนแบบที่ไม่น่าจะกลมกลืนผมก็ชอบ
อะไรที่โคตรไม่เป็นระเบียบแต่กลมกลืน ผมก็ชอบ
อะไรที่ไม่เป็นอะไรเลย ผมก็ชอบ

ผมว่าพอใจก็มีพอใจมากพอใจน้อยนะครับ
(เช่นเวลาไปเล่นโบว์ลิ่ง โยนตรง ๆ ก็ได้ ได้สัก 6-7 ลูก จริง ๆ ก็พอใจนะ แต่อยากโยนบ้าๆ ลงท่อ (ได้ศูนย์--ไม่พอใจ) แต่บางทีมันฟลุ๊ค สไตร์ค ผมก็พอใจมากกว่ามากนะ อิอิ)

Niw Wong said...

สิ่งจะงาม อยู่กับใจ บอดที่ใจเห็นไปอย่างไรไม่มีวันงาม โลกจะสวยนั้นสวยไปตาม จิตที่งามมองโลกสดใสไปในทางดี ... อิอิ เพลงต้นชบากับคนตาบอด ของ เฉลียง

วงคุยวันนั้น เรารู้สึกนิดหน่อยกับเวลาที่สิ่งต่างๆ ถูกจัดหมวด แขวนป้าย ตีตราให้เป็นคุณค่าแบบใดแบบหนึ่ง เช่นน้ำเสียงที่พูดกันถึง RS เป็นต้น :p

ถ้าทลายกรอบต่างๆ ออกไปได้ มุมมองของเราก็จะมองได้กว้างขึ้น เข้าถึงศิลปะใกล้ตัวได้มากขึ้น สร้างโลกใบใหม่ได้ด้วย

... เราเอง "นิ้วเท้านั่นแหล่ะ" ...