moonlighting

สองสามวันนี้เดินเยอะมาก ไปซะทั่วเมืองเลย มีรุ่นพี่ที่มหาลัยมาหาจากมิวนิค ก็เลยพาเที่ยว

ไปที่เดิม ๆ ที่เคยไป กินร้านเดิม ๆ ที่เคยกิน

อากาศเมื่อวันศุกร์กับวันนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก ประหลาด ๆ
แต่อากาศเมื่อวานนี่ดีมาก แดดออกทั้งวัน

เริ่มจะถูกเบอร์ลินดูดเข้าให้แล้ว

เมื่องานที่ทำมันไม่ได้เป็นอย่างที่คาด ก็คงต้องมาหาความสุขกับบ้านเมืองไปพลาง ๆ ก่อน

จะหนีกลับเลย เดี๋ยวก็จะกลายเป็นว่าไม่สู้
แต่จะอยู่ต่อ ตอนนี้ก็รู้สึกห่อเหี่ยว

อิสระ ไม่มีอะไรมาเหนี่ยวรั้ง มันก็เป็นสิ่งเดียวกับ ไม่มีอะไรมาค้ำยัน

ก็เลือกมาเองอย่างนี้เองนี่นา บ่นได้ แต่จะให้คนมาเห็นใจ มันก็ยังไงอยู่

...

"บอกจันทร์ คืนนี้คงเป็นเช่นฉัน เมฆมาบังปิดแสงที่เคยส่องฟ้า"

ชอบที่ โจ้ วงพอส เอาเพลงนี้มาร้อง (ดึกแล้ว ชื่อภาษาอังกฤษคือ Blue Moon แต่เป็นคนละเพลงกับบล็อกที่แล้วนะ)