Pose and Sound

“Wieviele starben? Wer kennt die Zahl? An deinen Wunden sieht man die Qual der Namenlosen die hier verbrannt im Hoellenfeuer aus Menschenhand.”

“How many died? Who knows the number? In your wounds one can see the agony of the nameless ones, who burned to death here in a hellfire made by human hand.”

“กี่ชีวิตจากไป? ใครเล่ารู้จำนวน? มองบาดแผลคุณ เห็นทรมานอีกมากมายไม่รู้ชื่อ ที่ม้วยมอดที่นี่ ในเพลิงนรกโดยน้ำมือมนุษย์.”

— from a memorial at cemetery Heidefriedhof in Dresden

Not just only sounds of air raids in the past, but also the pose of that time. When you're under that raid, this is of course the natural pose you would do, cup your hands on your ears. This interactive installation in Dresden do its best to gives its audience experience of February 1945.

ไม่ใช่เพียงแค่เสียงระเบิดโจมตีทางอากาศจากช่วงเวลานั้น ที่คุณจะได้ยินทางหู แต่ร่างกายของคุณจะอยู่ในท่าทางเดียวกันกับผู้คนในขณะนั้นด้วย ก้มหัว มือป้องหู หลบ(เสียง)ระเบิด

การจัดแสดงที่คำนึงถึง และมอบประสบการณ์แก่ผู้เข้า 'ร่วม' ที่ไม่เพียงเป็นผู้เข้า 'ชม'. เราคิดว่านี่เป็นตัวอย่างที่น่าสนใจของ interface/interaction design, museum design.

Touched Echo ออกแบบโดย Markus Kison (UdK - University of the Arts Berlin) จัดแสดงระหว่างวันที่ 2007.10.03 - 2008.10.31 ที่ Brühlsche Terrrasse, Dresden เยอรมนี

via One Floor Up, Yanko Design, core77 (น่าจะได้มาจาก Ninnaya หรือ anpanpon อีกทีนึง)

(originally drafted since 2008.08.12, but never been posted til today - เคลียร์ของตกค้างในบล็อก :p)

technorati tags: Touched Echo, Markus Kison, interactive museum, interaction design, experience design, Dresden