พี่มหาถามโดนใจอีกแล้ว:
ความคาดหวังจากภาคธุรกิจต่อมหาวิทยาลัย -- มากไปไหม?
ที่ว่าผิดคือผมคิดว่า มหาวิทยาลัยไม่ได้มีหน้าที่ รับใช้ ภาคธุรกิจ พอโรงงานของท่านใช้โปรแกรม ก. ไก่ นักศึกษาของเราก็ต้องใช้โปรแกรม ก. ไก่ เป็น พอโรงงานของท่านใช้โปรแกรม ข. ไข่ นักศึกษาของเราก็ต้องใช้โปรแกรม ข. ไข่ เป็น ไม่ต้องพูดถึงว่าภาคธุรกิจของท่านเคยตอบแทนอะไรให้สังคม หรือแม้แต่แบ่งปันอะไรให้มหาวิทยาลัยบ้าง
ไม่เกี่ยวกันนัก ...
... จบจากมหาวิทยาลัยผลิตช่างเทคนิค เข้าทำงานในโรงงานผลิตสินค้าและบริการ ผ่านไปสามปี เข้าเรียนโรงเรียนผลิตผู้บริหาร อีกสองปีเลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการ บลา บลา บลา...
ในขณะที่ภาคธุรกิจต้องการเด็กจบใหม่ที่ทำงานเทคนิคได้ทันที โครงสร้างองค์กรกลับไม่สนับสนุนให้มีความเจริญก้าวหน้าในสายงานเทคนิคได้นัก เราได้นักบริหารห่วย ๆ และสูญเสียช่างเทคนิคดี ๆ กันทุกวัน
เราเป็นต้นไม้ที่โตตาม ไม้ค้ำ กรอบ ฯลฯ และนับวันกรอบเหล่านั้นดูเหมือนจะมากขึ้นและซับซ้อนขึ้น
และถึงวันหนึ่ง เราก็พบว่า — เราสูญเสีย ความหลากหลาย ไปตั้งแต่ตอนไหนกัน
technorati tags: education
2 comments:
กลุ่มโรงงาน น่าจะเปิด โปลีเทคนิค ของตัวเอง
กลุ่มธุรกิจทำแล้วครับ อย่างน้อยก็โรงเรียนปัญญาภิวัฒน์ของกลุ่มซีพี สร้างคนเพื่อรองรับธุรกิจ 7-11 โดยตรงเลย ซึ่งผมเห็นด้วย
ส่วนกลุ่มโรงงาน หลายโรงงานใช้สิทธิ BOI ไม่ต้องเสียภาษี เรียกร้องให้รัฐลงทุนกับมหาวิทยาลัย แล้วก็มาเอาเด็กเก่ง ๆ ไปทำงานสร้างกำไรให้เขา เงินแทบไม่ต้องออกสักบาท
ผมไม่ได้รังเกียจโรงงานหรอกนะ แต่ผมคิดว่าเขาน่าจะเข้าใจว่าเราไม่ได้สอนฟันเฟือง เราสอนคนให้เป็นคน สอนคนให้มีหัวใจเป็นวิศวกร ซึ่งมีความสามารถจะเรียนรู้อะไรก็ได้ โดยการสอนพื้นฐานทางวิศวกรของเขาให้แข็งแกร่ง ไม่ใช่สอนให้ใช้เครื่องมืออย่างนั้นอย่างนี้ พอเครื่องมือตกยุค ไอ้เด็กพวกนี้ก็หมดประโยชน์อย่างนั้นหรือ?
ไม่ได้เจอกันนานนะครับ พี่ ๆ น้อง ๆ ปีที่แล้วเป็นปีมหาโหดของผมเลย งานยุ่งมาก กลับไปค้นดูเขียน Blog ไว้แค่สองตอนเอง
Post a Comment