infinite factors

วันนี้นั่งกินข้าวอยู่หลังธนาคารกรุงเทพ สยาม
ได้ยินพ่อค้าแม่ค้าคุยกัน โต๊ะข้าง ๆ
ประมาณว่า จะให้ตังค์วณิพกที่ร้องเพลงอยู่ใต้บีทีเอส หยิบเหรียญออกมาแล้ว แต่สุดท้ายตัดสินใจไม่ให้
... เพราะร้องเพลงไม่เหมาะกับตัว! ง่ะ

คุณพ่อค้าอธิบายต่อ
วณิพกร้องเพลง “คนไม่มีแฟน” เพลงสุดฮิตถล่มทลายของป้าเบิร์ด
คุณพ่อค้าไม่ได้ต่อว่าว่าเสียงวณิพกห่วย ร้องไม่ได้เรื่อง ไม่ตรงคีย์ หรือคร่อมจังหวะ
แต่ที่ว่าไม่เหมาะกับตัว นั่นคือ ข้าง ๆ วณิพก ที่จูงมือกันมาน่ะ เมีย ครับ

แล้วยังจะมาร้อง คนไม่มีแฟน อีก คุณพ่อค้าบอกว่า “รับไม่ได้ว้อย”

ก็เลยตัดสินใจไม่ให้ตังค์ซะงั้น

เออ การจะให้ทานนี่ มันมีปัจจัยเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

เป็นกันบ้างมั๊ย?