เมืองคนมันเยอะ แย่งกันกิน แย่งกันใช้ ถ้าอยู่กับแบบไม่มี 'กฏเกณฑ์' อะไรเลย ก็ท่าทางจะปวดหัว
วันนี้จึงขอเสนอ มารยาทในการใช้ชีวิตร่วมกันในเมือง
- ไม่หยุดเดินในที่แคบ หรือยืนขวางทางแยก, ประตู/ทางเข้าออก
- ขึ้น/ลงสะพานลอย เดินชิดขวา (จะได้ไม่ไปเดินชนกันกับคนที่สวนมา)
- ขึ้น/ลงบันไดเลื่อน ยืนชิดขวา (เว้นที่ด้านซ้ายให้คนที่รีบเดินผ่านไปได้)
- เข้าลิฟต์ให้เดินเข้าไปให้สุด (คนอื่นจะได้มีที่เดินเข้ามาได้บ้าง) (ใช้กับขึ้นรถเมล์ด้วย)
- ลิฟต์จอดทุกครั้ง ให้ดูด้วยว่ามีคนข้างหลังเค้าจะออกมั๊ย หลบ/เดินออกมา เปิดทางให้คนข้างในออก (ใช้กับรถเมล์ด้วย)
- ยืนรอรถเมล์ที่ป้าย ไม่ต้องเดินลงไปรอที่ถนน (รถมันจะเข้าจอดไม่ได้ ติดอีก)
- ไม่เรียกรถแท็กซี่/สามล้อ + ไม่จอดรับส่ง ตรงทางแยก หัวมุม ทางเข้าออก หรือที่ห้ามจอด/ที่คับขันอื่นๆ รวมทั้งบริเวณป้ายรถเมล์ด้วย (ตัวคุณกับเพื่อน สำคัญกว่าคนทั้งป้าย? ทั้งถนน?)
- ใช้โรงอาหาร หรือเข้าร้านอาหารแบบบริการตนเอง กินเสร็จให้เก็บขยะ/จานออกไปให้หมด ไปทิ้ง/วางในที่ๆ เค้าจัดไว้ให้ ทำอะไรเลอะก็เช็ดด้วย (คนอื่นๆ เค้าจะได้มาใช้โต๊ะต่อได้ ตอนเรามาโต๊ะมันก็สะอาดอยู่ ตอนออกไปก็ต้องสะอาดเหมือนกัน ของแบ่งกันใช้) (ห้องน้ำก็เหมือนกัน)
- ซื้อของ รอรับบริการอะไรก็ตาม ต่อแถว (ใครๆ ก็อยากได้เร็วๆ ทั้งนั้น)
- ถ้ามีใครแซงแถว สะกิด แล้วชี้ไปที่ท้ายแถว (ยกเว้นว่าเค้าจะมาคลอดลูก หรือถูกใครแทงมา)
- ถ้าไม่เชื่อกันอีก ด่า (จะอายทำไม ทีมันยังหน้าด้านแซงมาเลย)
- ถ้ายังไม่สนใจ ก็แจ้งผู้ให้บริการ (คนคิดเงินหรืออะไรก็ว่าไป)
- ถ้าผู้ให้บริการไม่สนใจ ก็ด่ามันด้วย เลิกซื้อของมันซะ แล้วป่าวประกาศ บอกปากต่อปากให้ทั่ว (แค่เรื่องลำดับการให้บริการก่อนหลังของลูกค้ายังไม่สนใจ แล้วจะมาให้บริการอะไรอย่างอื่นได้?)
พอแค่นี้ดีกว่า :P
ที่บอกมาทั้งหมดนี้ ตัวผมเองทำทุกข้อ ยกเว้นเรื่องด่า บางทีก็ขี้เกียจ
แต่ตามจริงเราไม่ควรขี้เกียจที่จะด่า จริงๆ จะให้ถือเป็น หน้าที่ ก็คงจะพอได้ เรื่องด่านี่
สังคมดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง, เห็นเค้าแซง รู้ว่าผิด ก็ต้องเตือนกัน, ไม่เชื่อก็ด่าซะ ให้ได้อาย
คงจะโชคดีด้วย ว่าที่แล้วๆ มา ยังไม่เคยไปด่าลูกคนใหญ่คนโตที่ไหน ชีวิตจึงเหลือรอดมาถึงปัจจุบัน
มีกรณีที่เซ็งที่สุดก็คงจะเป็นตอนที่ต่อแถวซื้อข้าวที่โรงอาหารกลาง สมัยป.ตรี
ปรากฏว่าลุงที่เราไปชี้ให้เค้าไปต่อแถวน่ะ เป็นอาจารย์ แล้วแกก็โกรธมาก สวน(เสียงดัง)กลับมาว่า ผมเป็นอาจารย์นะ จะต้องรีบไปสอน แล้วก็ไม่สนใจ เดินแซงทุกคนไปซื้อแล้วเดินออกไปเลย
โคตรแค้น อ๋อ เป็นอาจารย์แล้วแซงได้เหรอไงวะ ต้องรีบไปสอน
แล้วนักศึกษาไม่ต้องรีบไปเรียนเหรอ? เข้าห้องเรียนสายเพราะว่าโดนอาจารย์แซงแถวซื้อข้าวนี่จะโดนตัด attendance มั๊ย?
ไม่รู้สอนอยู่คณะไหน ถ้ามีเรียนด้วยนะ จะกรอกใบประเมินให้สนุกเลย
โกรธ
8 comments:
good guys request, bad guys fight :P
i'm a bad guy, sort of :P
อืม เรื่องบันไดเลื่อนนี่ ตอนนี้มีรถใต้ดินใช้แล้ว เดี๋ยวคงค่อยๆ เปลี่ยนกันมั้ง เมื่อก่อนมีแต่ในห้าง ไม่ค่อยมีใครรีบร้อน
อันที่ผมหงุดหงิดคือเดินตลาดข้างถนน แล้วคนข้างหน้าเดินช้านี่ล่ะ ชอบมีป้าแก่ๆ หลายๆคนแวะซื้อกับข้าวขวางทางไว้ ตกรถเมล์บ่อย
เรื่องลิฟต์เนี่ยอาจจะซับซ้อนกว่านั้น เพราะลิฟต์มีหลายชนิด บางตัวใหญ่การเข้าแล้วไป
ยืนข้าง ๆ ก็น่าจะเป็นคำตอบที่ดีกว่า การเข้าไปข้างในสุดแล้วถือของมันไม่สะดวกมาก ๆ
เวลาออกจากลิฟต์ เวลาเรายืนข้าง ๆ ไม่ทำให้คนเข้าตอนหลังเสียโอกาส เพราะปกติ
การเข้าลิฟต์จะเป็นแถวตอนเรียงหนึ่งเสมอ ถึงแม้ว่าจะเข้าได้ทีละสามคนก็ตาม เมื่อเป็น
แถวตอนเรียงหนึ่งแล้วถึงแม้จะมีคนยืนอยู่ข้าง ๆ ก็สามารถเดินเข้าไปข้างในได้ีอีก
แต่งงเหมือนกันว่าเมื่อก่อนตอนเป็นเด็ก ครูและนักเรียนขึ้นตึกสี่-ห้าชั้นสบาย ๆ แต่พอ
ระดับอุดมศึกษาแล้วแค่ระดับความสูงตั้งแต่ 3 ชั้นขึ้นไป ไม่มีใครเดิน
เรื่องลิฟต์หรือทุกอย่างนี่ จะเดินจะยืนยังไงก็ได้ครับ ไม่ได้เป็นหลักตายตัว
ขอแค่คิดในหัวหน่อยว่า มีคนอื่นร่วมใช้กับเราน่ะ
น้ำใจเล็กๆ น้อย แค่นี้ก็ทำให้เมืองมันน่าอยู่ขึ้นเยอะ
หรืออย่างเข้าร้านซื้อของ พูดคำว่า สวัสดี หน่อย
ซื้อเสร็จ ขอบคุณ
เดินออก บอก สวัสดี โชคดี บ๊ายบาย ฯลฯ
สวัสดี ขอบคุณ ขอโทษ คำพื้นฐานง่ายๆ
หรือเดินผ่านกัน ก็ยิ้มให้กันหน่อย
เล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ Samaritans ให้ข้อมูลว่า ลดโอกาสการฆ่าตัวตายได้นะครับ
(บางคนฆ่าตัวตายเพราะว่าไม่มีคนพูดด้วย - คิดว่าอยู่หรือตาย คนอื่นๆ ก็ไม่ได้สังเกตุอยู่แล้ว)
สาว 7-11 กับวัฒนธรรมยุโรป แล้วงั้น
จริง ๆ ติดนิสัยคนอังกฤษมาก็ดีน่ะ ประเภทลงรถเมล์แล้วขอบคุณคนขับ
(เหมือนเด็กนักเรียนไทยอายุต่ำกว่าเกณฑ์ี่ที่ต้องเสียเงิน) แต่ก็ขอนิดหนึ่ง
ว่าจะด่าจะว่าคนขับรถเมล์ และพนักงานเก็บเงิน (รถร้อน) ก็ต้องเห็นใจเค้า
บ้าง อารมณ์แต่ละวันก็ต่างกันพออยู่แล้ว รถก็ติด อากาศก็ร้อน จะให้
มายืนยิ้มอยู่ได้ไง บางทีคนขึ้นแม่งก็เลวสุด ๆ
แต่แหมคนดี ๆ ทำไมจะไม่มีใครพูดด้วย
เออ แฮะ อืม
เห็นสาวถือโค้กเดินผ่านมา
"หวัดดีจ๊ะน้องสาว รับขนมจีบเพิ่มมั๊ยจ้ะ?"
ใช้ได้ๆ
เห้นด้วยกับความเห้นที่ว่า
เวลาขึ้นบันไดเลื่อนให้ยินชิด
Post a Comment